อินเดียนะรึ…ไม่เคยคิดอยากจะไปเล้ย
จนกระทั่งนุดส่งกระทู้จาก pixpro.net ซึ่งถ่ายภาพสวยขั้นเทพ
แถมยังแยบต่อด้วยบันทึกการเดินทางสนุกๆ จากบล็อกของคุณ hooknoi
เท่านั้นแหละ เราก็ตาเป็นประกาย
เอาเว้ย…แบกเป้ไปเมืองแขกบ้างดีกว่า
มีนา 52
เมื่อตกลงใจแน่แล้วว่าจะไปเลห์-ลาดัก ก็ต้องทำการบ้านสักหน่อย
ซื้อหนังสือลาดัก-แคชเมียร์ ของเพลงดาบแม่น้ำร้อยสายมา
แต่ได้อ่านแค่ผ่านๆ เพราะเป็นช่วงงานชุกชิบ…
ปลายเดือนเริ่มมองหาตั๋วเครื่องบินกรุงเทพฯ – เดลี
ตอนนั้นเช็ค TG ประมาณ 16,xxx บาท ส่วน Jet Airways 17,xxx บาท
พอข้ามเข้าเดือนเมษาเท่านั้นแหละ Jet Airways ลดฮวบเหลือ 12,xxx บาท
เรารีบสอยโดยซื้อผ่านเว็บ คิดว่าได้ตั๋วถูกแล้วเชียว
ที่ไหนได้…พอปลายเมษามันดั๊นลดเหลือ 10,800 บาท เล่นเอาเซ็ง
ตอนแรกไม่ได้คิดจะบินไปกลับเดลี-เลห์
แต่พออ่านข้อมูลเยอะขึ้น เยอะขึ้น
เฮ้ย ถ้านั่งรถบัสไปเลห์มันจะเหลือเวลาไม่พอเที่ยวให้ถ้วนทั่วลาดัก
เนื่องด้วยหนึ่งในสมาชิกร่วมทริปมีลิมิตลางานได้แค่ 10 วัน
จึงต้องซื้อตั๋วบินภายในประเทศเดลี-เลห์ ทีหลัง
โดยเลือกใช้บริการของ Kingfisher…ซึ่งไม่แนะนำให้ใครเลียนแบบ
ไม่ใช่ว่า Kingfisher บริการไม่ดีแต่อย่างใด
แต่เพราะสายการบินที่ไปเลห์มีแค่สองยี่ห้อ คือ Kingfisher กับ Jet Airways
ซึ่งถ้าเหมาซื้อ Jet Airways ทั้งหมดสำหรับการบิน 4 เที่ยว ราคารวมจะย่อมเยากว่า
ยิ่งใกล้วันเดินทาง ยิ่งใจตุ๊มตุ๊มต่อมต่อม
เพราะเจอคำขู่ด้วยความหวังดีของผู้คนรอบข้าง
สกปรก กลิ่นตัว ท้องเสีย ฝุ่นเยอะ และอีกสารพัน
พี่ตู่ บก. คู่ชีพ ถึงกับตั้งชื่อการเดินทางของเราครั้งนี้ว่า…
ทัวร์ดมจั๊กกะแร้แขก!!
(แหม…คิดไปได้ ใครจะเอาจมูกไปพิสูจน์กลิ่นใกล้ชิดขนาดน้านนน)
อ่านเพิ่มเติม →